Meşrutiyet Mahallesi Namık Kemal Sokak’ta iki çocuğuyla birlikte harabe bir evde yaşam mücadelesi veren baba Mehmet İbiş, geceleri farelerin ve diğer sokak hayvanlarının dolaştığı çöp evde kalıyor. Gündüzleri ise sokaklarda dolaşarak yiyecek bulmaya çalışıyor. Daha önce ilgili kurumlara müracaat etmelerine rağmen ev ve iş konusunda yardımcı olunmadığını anlatan İbiş, “Çocuklarımı bırakıp bir işe gidemiyorum. Ancak başımızı sokabileceğimiz evimiz olursa hem onları okula göndermek hem de çalışarak onlara bakmak istiyorum. Bize yardımcı olsunlar. Bazı hayırseverler, Allah razı olsun, bize yiyecek veriyorlar. Ama o kumanyaları fareler yiyor. Bize ev lazım. Sonra iş yapmak istiyorum. Çok zor durumdayız.” dedi. Kaldıkları harabe evde gece korkarak yattıklarını ifade eden İbiş, şunları söyledi: “İki çocuğumla beraber bu harabe evin bir odasında yaşıyoruz. Gece burada yatmaya korkuyoruz. Evde ne kapı ne pencere var. Belediyeye gidip derdimi anlattım. Bilgilerimi aldılar. Geri döneceklerini söylediler. Ne yaşadığım yere bakmaya geldiler ne de arayıp sordular. Valiliğe gittim, onlardan da bir sonuç alamadım. Yetkililer gelsinler, nasıl bir yerde yaşadığımızı görsünler. Biz bu memleketin vatandaşı değil miyiz?”
Mehmet İbiş, annelerinin 4 çocukla evi terk ederek Mersin’e yerleştiğini anlatarak, “8 yaşındaki kızım Meliha ve 10 yaşındaki oğlum Kurtuluş’u orada okula göndermeyince çocuklar yanıma sığındı. Onları okula göndermek istiyorum. Daha önce matbu ve yerel gazete dağıtımı yaptım. Başımızı sokacak bir ev olmayınca onları bırakıp nasıl okula göndereceğim, bilmiyorum.” şeklinde konuştu.
Meşrutiyet Mahallesi Namık Kemal Sokak’ta iki çocuğuyla birlikte harabe bir evde yaşam mücadelesi veren baba Mehmet İbiş, geceleri farelerin ve diğer sokak hayvanlarının dolaştığı çöp evde kalıyor. Gündüzleri ise sokaklarda dolaşarak yiyecek bulmaya çalışıyor. Daha önce ilgili kurumlara müracaat etmelerine rağmen ev ve iş konusunda yardımcı olunmadığını anlatan İbiş, “Çocuklarımı bırakıp bir işe gidemiyorum. Ancak başımızı sokabileceğimiz evimiz olursa hem onları okula göndermek hem de çalışarak onlara bakmak istiyorum. Bize yardımcı olsunlar. Bazı hayırseverler, Allah razı olsun, bize yiyecek veriyorlar. Ama o kumanyaları fareler yiyor. Bize ev lazım. Sonra iş yapmak istiyorum. Çok zor durumdayız.” dedi. Kaldıkları harabe evde gece korkarak yattıklarını ifade eden İbiş, şunları söyledi: “İki çocuğumla beraber bu harabe evin bir odasında yaşıyoruz. Gece burada yatmaya korkuyoruz. Evde ne kapı ne pencere var. Belediyeye gidip derdimi anlattım. Bilgilerimi aldılar. Geri döneceklerini söylediler. Ne yaşadığım yere bakmaya geldiler ne de arayıp sordular. Valiliğe gittim, onlardan da bir sonuç alamadım. Yetkililer gelsinler, nasıl bir yerde yaşadığımızı görsünler. Biz bu memleketin vatandaşı değil miyiz?”
Mehmet İbiş, annelerinin 4 çocukla evi terk ederek Mersin’e yerleştiğini anlatarak, “8 yaşındaki kızım Meliha ve 10 yaşındaki oğlum Kurtuluş’u orada okula göndermeyince çocuklar yanıma sığındı. Onları okula göndermek istiyorum. Daha önce matbu ve yerel gazete dağıtımı yaptım. Başımızı sokacak bir ev olmayınca onları bırakıp nasıl okula göndereceğim, bilmiyorum.” şeklinde konuştu.
