37 yıldır süren davanın bir an önce sonuçlanmasını istiyorlar
Ereğli’de yaşayan 61 yaşındaki İsmail Tüzel, dedesi İmamecioğlu Mehmet’ten kalan yerler için 37 sene önce babası Nuri Tüzel’in vasiyeti üzerine dava açtı. Aradan geçen 37 yılda dava sonuca bağlanamazken, davaya 12 hâkim bakmak zorunda kalmış. Her 2 senede bir hâkim değişmesi ve her hâkimin dosyayı yeniden incelemesi ve keşfe çıkmasından dolayı davada ilerleme yaşanamamış. Kendilerine kalan yerle ilgili akrabaları ile mahkemelik olduğunu ifade eden İsmail Tüzel, davada 12 hakimin değişmesinin yanı sıra şahit olarak yazılan 3 kişinin de davanın bittiğine ömürlerinin yetmediğini kaydetti. Kendisinin davayı açtığında 24 yaşında olduğunu, şu anda ise 61 yaşına girdiğini, kendisinin de davanın sonuçlanmadan hayatını kaybedeceğinden korktuğunu kaydetti. İsmail Tüzel, şöyle dedi: “Bu dava babamdan bana intikal eden bir dava. Dedemden geliyor. Solak Köyü’ndeki yerlerimiz, bizim oradaki akrabalarımız kendi adlarıyla kadastroya geçerken kendi adlarına buraya kayıt yaptırmışlar. Biz de itiraz ettik, kadastro mahkemesine dava açtık, kadastro mahkemesi otuz yedi yıldır devam ediyor. Sonuçlanmadı hakkımızı da alamadık adaletin yerini bulmasını istiyorum hakkımı istiyorum. Otuz yedi sene sürmesine sebep, devamlı iki üç sene de bir hâkim değişiyor. Dosyaları incelemek istiyorlar, sürekli her gelen hâkim çoğunlukla keşfe çıkmak istiyor. Parsellerde fazla olduğundan dolayı bir seferde keşfini yapamadığını söylüyor hâkim bey. Ben anlayamadım yani otuz yedi senedir bitmemesinin sebebini anlamış değilim. Elimizde tapularımız var. Tapularımız olmasa mahkeme bizi bir celsede reddeder. Zaman zaman oraya keşfe çıktığımız zamanlarda da bazı dönemlerde çıkan hakimlerimiz burada bizim yerimiz olduğunu söylediler. Karşı taraf sürekli bu yerin bizim olmadığını, kendilerinin olduğunu söylüyorlar. Bizim elimizde delillerimiz var, bizim o sülaleden geldiğimize dair elimizde tapu kayıtlarımız var, verasetimiz var. Büyük dedemizden geliyor bu yer.
İmamecioğlu Mehmet’in 3 tane kızı varmıştı. Bir tanesi Kestaneci köyüne gelin gidiyor, bir tanesi de Akarca mahallesine gelin gidiyor. Akarca mahallesine giden bizim büyük annemiz oluyor, bize de oradan geliyor. Solak Köyü’nde duran akrabalarımızın büyük annesi olmuş oluyor. Onlar da eve damat alıyorlar o zaman, o orada kaldığı için o yerleri işliyor. Yıllardır bize oradan babaannem, babam söylerdi oradan bize mısır falan gönderirlermiş. Yerinizi ekiyoruz biçiyoruz hepimizin yeri diye, orada yara diye tabir edilen hak olaraktan bize verirlermişti eskiden. Babam kadastro geçerken oradaki akrabalarımıza “bize bir iki tarla verin ki mahkemelik olmayalım” diyor üzerlerine yazdırılırken. Onlar da “hakkı olan arasın” diyorlar. Böylelikle mahkemelik olduk biz, babam ölmeden evvel dedi ki oğlum ben veraset ilanlarını tapu kayıtlarını çıkarttım. Sene 1979’da babam vefat etti. 1981 yılında da tebligat geldi bize kadastrodan bir ay zaman zarfında buraya itiraz etmişsin diye. Babam itiraz etmişti zaten bir ay süre zarfında mahkeme açabilirsiniz diye. Mahkeme açtık 1981 senesinde toplamda bazı yerlere zaten biz itiraz edememiş. Aşağı yukarı orada beş altı dönüm yer var toplamda. Bizim itiraz ettiğimiz yer herhâlde iki yüz dönüm zannedersem yanlış olmasın. Bizim şahitlerimiz vardır otuz yedi sene az zaman değil. Ben mahkeme açıldığı zaman yirmi dört yirmi beşli yaşlardaydım, şimdi altmış bir yaşındayım. En azından on beş tane hakim geçmiştir iki üç senede bir hakim değiştiğine göre hesap edelim. Bir benim avukatımdan hariç karşı taraftan da çok avukatlar değişti.”
Tüzel, açılan davanın bir an önce bitmesini ve adaletin tecelli etmesini istediğini belirtirken, “Ben hakkımı istiyorum, burada adaletin bir an evvel tecelli etmesini istiyorum. Bu dünyadan öbür tarafa geçeceğiz. Hala daha hak yerini bulmadı. Hakkımı istiyorum babamdan vasiyet bu bana “Oğlum hakkınızı arayın burası bize babamdan kalan bir yer” derdi. Bir an önce bitsin bu dava. Benim dedem Çanakkale’de şehit olmuş. Şehit torunuyum ben. Babam da şehit oğluydu. Babam kırk günlükmüş dedem savaşa gittiği zaman. Ben de babamın vasiyetini yerine getirmek istiyorum. Hakkımızı istiyoruz. Adalet yerini bulsun.” dedi.
15 Şubat 2018 17:21
Ereğli’de yaşayan 61 yaşındaki İsmail Tüzel, dedesi İmamecioğlu Mehmet’ten kalan yerler için 37 sene önce babası Nuri Tüzel’in vasiyeti üzerine dava açtı. Aradan geçen 37 yılda dava sonuca bağlanamazken, davaya 12 hâkim bakmak zorunda kalmış. Her 2 senede bir hâkim değişmesi ve her hâkimin dosyayı yeniden incelemesi ve keşfe çıkmasından dolayı davada ilerleme yaşanamamış. Kendilerine kalan yerle ilgili akrabaları ile mahkemelik olduğunu ifade eden İsmail Tüzel, davada 12 hakimin değişmesinin yanı sıra şahit olarak yazılan 3 kişinin de davanın bittiğine ömürlerinin yetmediğini kaydetti. Kendisinin davayı açtığında 24 yaşında olduğunu, şu anda ise 61 yaşına girdiğini, kendisinin de davanın sonuçlanmadan hayatını kaybedeceğinden korktuğunu kaydetti. İsmail Tüzel, şöyle dedi: “Bu dava babamdan bana intikal eden bir dava. Dedemden geliyor. Solak Köyü’ndeki yerlerimiz, bizim oradaki akrabalarımız kendi adlarıyla kadastroya geçerken kendi adlarına buraya kayıt yaptırmışlar. Biz de itiraz ettik, kadastro mahkemesine dava açtık, kadastro mahkemesi otuz yedi yıldır devam ediyor. Sonuçlanmadı hakkımızı da alamadık adaletin yerini bulmasını istiyorum hakkımı istiyorum. Otuz yedi sene sürmesine sebep, devamlı iki üç sene de bir hâkim değişiyor. Dosyaları incelemek istiyorlar, sürekli her gelen hâkim çoğunlukla keşfe çıkmak istiyor. Parsellerde fazla olduğundan dolayı bir seferde keşfini yapamadığını söylüyor hâkim bey. Ben anlayamadım yani otuz yedi senedir bitmemesinin sebebini anlamış değilim. Elimizde tapularımız var. Tapularımız olmasa mahkeme bizi bir celsede reddeder. Zaman zaman oraya keşfe çıktığımız zamanlarda da bazı dönemlerde çıkan hakimlerimiz burada bizim yerimiz olduğunu söylediler. Karşı taraf sürekli bu yerin bizim olmadığını, kendilerinin olduğunu söylüyorlar. Bizim elimizde delillerimiz var, bizim o sülaleden geldiğimize dair elimizde tapu kayıtlarımız var, verasetimiz var. Büyük dedemizden geliyor bu yer.
İmamecioğlu Mehmet’in 3 tane kızı varmıştı. Bir tanesi Kestaneci köyüne gelin gidiyor, bir tanesi de Akarca mahallesine gelin gidiyor. Akarca mahallesine giden bizim büyük annemiz oluyor, bize de oradan geliyor. Solak Köyü’nde duran akrabalarımızın büyük annesi olmuş oluyor. Onlar da eve damat alıyorlar o zaman, o orada kaldığı için o yerleri işliyor. Yıllardır bize oradan babaannem, babam söylerdi oradan bize mısır falan gönderirlermiş. Yerinizi ekiyoruz biçiyoruz hepimizin yeri diye, orada yara diye tabir edilen hak olaraktan bize verirlermişti eskiden. Babam kadastro geçerken oradaki akrabalarımıza “bize bir iki tarla verin ki mahkemelik olmayalım” diyor üzerlerine yazdırılırken. Onlar da “hakkı olan arasın” diyorlar. Böylelikle mahkemelik olduk biz, babam ölmeden evvel dedi ki oğlum ben veraset ilanlarını tapu kayıtlarını çıkarttım. Sene 1979’da babam vefat etti. 1981 yılında da tebligat geldi bize kadastrodan bir ay zaman zarfında buraya itiraz etmişsin diye. Babam itiraz etmişti zaten bir ay süre zarfında mahkeme açabilirsiniz diye. Mahkeme açtık 1981 senesinde toplamda bazı yerlere zaten biz itiraz edememiş. Aşağı yukarı orada beş altı dönüm yer var toplamda. Bizim itiraz ettiğimiz yer herhâlde iki yüz dönüm zannedersem yanlış olmasın. Bizim şahitlerimiz vardır otuz yedi sene az zaman değil. Ben mahkeme açıldığı zaman yirmi dört yirmi beşli yaşlardaydım, şimdi altmış bir yaşındayım. En azından on beş tane hakim geçmiştir iki üç senede bir hakim değiştiğine göre hesap edelim. Bir benim avukatımdan hariç karşı taraftan da çok avukatlar değişti.”
Tüzel, açılan davanın bir an önce bitmesini ve adaletin tecelli etmesini istediğini belirtirken, “Ben hakkımı istiyorum, burada adaletin bir an evvel tecelli etmesini istiyorum. Bu dünyadan öbür tarafa geçeceğiz. Hala daha hak yerini bulmadı. Hakkımı istiyorum babamdan vasiyet bu bana “Oğlum hakkınızı arayın burası bize babamdan kalan bir yer” derdi. Bir an önce bitsin bu dava. Benim dedem Çanakkale’de şehit olmuş. Şehit torunuyum ben. Babam da şehit oğluydu. Babam kırk günlükmüş dedem savaşa gittiği zaman. Ben de babamın vasiyetini yerine getirmek istiyorum. Hakkımızı istiyoruz. Adalet yerini bulsun.” dedi.
